Δεκέμβριος 1943. 70 χρόνια πριν. Η ιστορία λίγο πολύ γνωστή. Μια από τις μεγαλύτερες θηριωδίες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Γερμανοί εκτελούν μέσα σε λίγες ώρες στην ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων όλους τους άνδρες 14 ετών και πάνω. Ότι και να γράψουμε, ότι και να πούμε για το θέμα δεν θα μπορέσουμε ποτέ να αντιληφθούμε σε όλη της την έκταση την ιστορική πραγματικότητα των ανθρώπων του τόπου αυτού.
Δεκέμβριος 2013. Τα Καλάβρυτα αποτελούν έναν από τους δημοφιλέστερους χειμερινούς προορισμούς της χώρας. Πανέμορφο τοπίο. Οδοντωτός, Αγία Λαύρα, Μέγα Σπήλαιο, Σπήλαιο Λιμνών, Στύγα κα.
Πόσοι όμως από τους επισκέπτες μπαίνουν στον κόπο να επικευτούν το τόπο εκτέλεσης και το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος? Πόσοι είναι αυτοί που αντί να πάνε για καφέ ή για φαγητό προτιμούν να περάσουν 1-2 ώρες βαδίζοντας από τον τόπο της εκτέλεσης στο παλιό Δημοτικό σχολείο? Πόσοι είναι αυτοί που νιώθουν περίεργα που στα Καλάβρυτα και στο Δίστομο η ΧΑ έλαβε περίπου 1000 ψήφους?
Αλήθεια πόσοι από αυτούς που στις τελευταίες εκλογές ψήσισαν ΧΑ, από τους υποστηρικτές της "ϊδεολογίας" αυτής, από τους πολιτικούς που δεν τολμούν καν να ψυθιρίσουν περί πολεμικών επανορθώσεων έχουν σταθεί στην τελευταία αίθουσα του Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος με τα ονόματα και τις φωτογραφίες όλων όσων εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς, την μοναδική της μουσική και την σημαία των Ναζι? Πόσοι από αυτούς το αντέχουν?
Ο τόπος εκτέλεσης δεν αποτελεί θυμισιά εκδίκησης αλλά μνημείο ειρήνης και αδελφοσύνης των λαών. Σημείο μνήμης μα και συνάμα σημείο αναφοράς στο μέλλον. Ένα μέλλον που κάποιοι επιμένουν να το δένουν σε άρματα και συμφέροντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου