Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Ο LogOut στην indie σκηνή του Γιουσουρούμ...

Η γνωριμία μας με τον LogOut έγινε με αφορμή τόσο την παρουσίαση των The place within όσο και το κείμενό τους που φιλοξενήθηκε εδώ στο γιουσουρούμ. Αυτή την φορά αφορμή αποτέλεσε η (εδώ και μερικούς μήνες) κυκλοφορία της πρώτης επίσημης και ολοκληρωμένης προσωπικής δουλειάς του logout.  Ήταν τον περασμένο χειμώνα όταν πληροφορηθήκαμε από την Inner Ear για την κυκλοφορία του Paper Plane Recorder. Μια κυκλοφορία τόσο σε ψηφιακή μορφή όσο και σε 12'' λευκό βινύλιο σε περιορισμένα αντίτυπα (μόλις 100), με θήκη τυπωμένη σε ειδικό οικολογικό χαρτί. Φυσικά και  αντιλαμβάνεστε ότι το βινύλιο έγινε ανάρπαστο και εξαφανίστηκε σε ελάχιστο χρόνο και πλέον αποτελεί συλλεκτικό κομμάτι. 

Από τις πρώτες νότες του Paper Plane Recorder γίνονται αντιληπτά ο προσωπικός χαρακτήρας και σπιτική οσμή του. Ο LogOut επέλεξε λιτές και απλές ενορχηστρώσεις τονίζοντας και τοποθετώντας  την κιθάρα σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Ακούγοντας το Paper Plane Recorder αισθάνεσαι ότι έχεις καλέσει έναν παλιό γνώριμο σπίτι, παρέα με την κιθάρα του. Έναν φίλο που έχεις καιρό να δεις και περιμένεις να σου εξιστορήσει προσωπικές στιγμές και εμπειρίες από το διάστημα που δεν έχετε ανταμώσει, παρέα πάντα με την κιθάρα και την μουσική του. Σαν σε κονσέρτο για λίγους και φίλους. Οι επιρροές του Logout είναι άλλοτε εμφανής (elliot days) και άλλοτε καλά κρυμμένες (where it goes). Ο Matt Elliot, o Leonard Cohen αλλά και ο Elliot Smith είναι εκεί, ανάμεσα στις νότες, στους στοίχους το ύφος αλλά χωρίς ποτέ να γίνονται βαρετά αντιληπτοί και κουραστικοί. Σίγουρα το Paper Plane Recorder είναι διαφορετικό από ότι είχαμε ακούσει από τους The place within, αλλά δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικό από τον ίδιο τον εαυτό του.

Από τα δώδεκα κομμάτια του, ξεχωρίσαμε το In the Sea of Lonely Souls και το Song of the Selfless για την διαφορετική αίσθηση και αποτύπωση της μοναξιάς που δίνουν. Επίσης το "indie χασάπικο" Establishment με το ιδιαίτερο φινάλε του και το Elliot Days χωρίς λόγο και χωρίς αιτία!!! Το πρώτο μουσικό βήμα έγινε λοιπόν και είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον. Ευελπιστούμε ότι τα (όποια) επόμενα βήματα στην μουσική αυτή πορεία να είναι προσθετικά και προσεχτικά. Μέχρι τότε ακούστε ολόκληρο το Paper Plane Recorder και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα. Καλή σας ακρόαση λοιπόν.

  "...Κάθε μέρα χιλιάδες σαΐτες δημιουργούνται, χωρίς κανένα συγκεκριμένο στόχο. Η πορεία και η διάρκεια της πτήσης τους είναι σχετικά προδιαγεγραμμένες και το απότομο τέλος, αναπόφευκτο. Βέβαια, σε αντίθεση με τα αεροπλάνα, η πτώση μιας σαΐτας δεν είναι και τίποτα το φοβερό, αφού πρόκειται απλά για μια σαΐτα από χαρτί.." INNER EAR


more@
http://www.logoutweb.com/
http://soundcloud.com/logoutcloud

Δεν υπάρχουν σχόλια: