Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Ακόμη μια Πρωτοχρονιά. Χρόνια Πολλά λοιπόν!!!

Μέρες που είναι άλλοι θα επιλέξουν το ξενύχτι, άλλοι θα καθήσουν σπίτι με τους δικούς τους , άλλοι θα μεζευτούν σε φιλικό (ή και συγγενικό) σπίτι, και άλλοι θα το ρίξουν στα χαρτιά (για το καλό της ημέρας και μόνο). Αυτά συνήθως συμβαίνουν στις αναπτυγμένες χώρες. Στις αναπτυσόμενες ή και τις υποανάπτυκτες (τελικά δεν έχουμε καταλάβει αν αυτή η ανάπτυξη που εννοούν είναι καλό ή κακό) η ημέρα (και το βράδυ) για την πλειοψηφία του πληθυσμού τους θα κυλήσουν όπως όλες οι υπόλοιπες τους χρόνου. Δύσκολα, (ίσως) χωρίς φαγητό, (ίσως) χωρίς νερό, και (ίσως) χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Το να σκεφτόμαστε αυτές τις ημέρες τα παιδιά στην Αφρική δεν είναι κακό. Το να τα σκεφτόμαστε ΜΟΝΟ αυτές τις ημέρες ίσως είναι ΚΑΚΟ, υποκριτικό και πράξη απενεχοποίησης. Δεν θα πρέπει επίσης να ξεχνούμε ή να κρύβουμε κάτω απο την λάμψη των χριστουγεννιάτικων δένδρων και ότι πολλοί συνάνθρωποί μας που ζούνε δίπλα μας, ίσως να περνάνε παρόμοιες καταστάσεις. Ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας και να αντιληφθούμε ότι δεν είναι όλα λαμπερά και άσπρα. Τα υλικά αλλάζουν χέρια καθημερινά με ιλλιγγιώδη ταχύτητα χωρίς να στέκονται σε "ιδιοκτησιακά" θέματα. Σήμερα δικό μου, αύριο δικό σου και μεθάυριο ίσως κανενός μας.

Τις γιορτινές ημέρες μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις και επιβραβεύσεις είναι το χαμόγελο των μικρών παιδιών και των ηλικιωμένων στη θέα των δώρων και της οικογενεικής θαλπωρής. Αυτά τα χαμόγελα και τίποτε άλλο είναι που πρέπει να μας οπλίζουν με θετική ενέργεια και διάθεση να αλλάξουμε τα πράγματα. Εμέις/εσείς/αυτοί τα κάναμε "μπαχαλο". Τα παιδιά δεν είναι υποχρεωμενα να πραλάβουν καμμένη γή ή να κάνουν απογραφή στο τι θα τους παραδώσουμε.

Ένα απο τα ελάχιστα καλά της κρίσης που μας ανάγκασαν να βιωνουμε καθημερινά είναι η ευκαιρία του να πάψουμε να σκεφτόμαστε το ΕΓΩ και να βάλουμε το ΕΜΕΙΣ στην σωστή του θέση. Πάνω από και να περικλείει το κάθε ΕΓΩ/ΕΣΥ/ΑΥΤΟΣ/ΑΥΤΗ. Είχαμε πει να μην γκρινιάξουμε τέτοιες ημέρες αλλά δεν μας βγαίνει. Τι να κάνουμε?? Λοιπόν σταματάμε εδώ γιατί αντί για ευχές στο τέλος θα το ρίξουμε στην γκρίνα (αν δεν το έχουμε ήδη κάνει).

Χρόνια Πολλά λοιπόν και καλή μας χρονιά. Ότι και να κάνετε σήμερα το βράδυ να είστε και να περάσετε καλά. ¨Οσο για αύριο το πρωί όταν με το καλό ξυπνήσουμε, μαζί με τον καφέ ας ακούσουμε λίγη καλή μουσική. Την ευκαιρία μας την δίνει για ακόμη μια χρονιά η ΕΤ1 στις 12:00 το μεσημέρι με την απευθείας μετάδοση της Πρωτοχρονιάτικης Συναυλίας της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Βιέννης, από την Musikverein της αυστριακής πρωτεύουσας (διευθύνει ο καινούργιος καλλιτεχνικός διευθυντής της Κρατικής Όπερας της Βιέννης, ο αρχιμουσικός Franz Welser-Moest). Η καλή μουσική αλλάζει πάντα την διάθεση και σε γεμίζει.

Και για μπαίνουμε στο κλίμα δείτε τον Herbert Von Karajan να διευθύνει την Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Βιέννης την Πρωτοχρονιά του 1987 και ακούστε το κομμάτι που κλείνει παραδοσικαή την συγκεκριμένη συναυλία, το Radetzky March. Καλό σας βράδυ και καλή μας χρονιά.

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Από τον Όμηρο στον Καββαδία

Σήμερα είναι η τελευταία ημέρα λειτουργίας της έκθεσης ζωγραφικής με τίτλο «Από τον Όμηρο στον Καββαδία» που φιλοξενείται στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά σε συνεργασία με το Σχολείο Δεύτερης ευκαιρίας των φυλακών Κορυδαλλού. Ο επισκέπτης της έκθεσης θα "δει" τους Έλληνες ποιητές, μέσα από τα μάτια σαράντα δυο κρατούμενων των φυλακών Κορυδαλλού.

Οι δημιουργοί παρά τον εγκλεισμό και την απομόνωση φιλοτέχνησαν με δημιουργικότητα και ευαισθησία την σειρά έργων τέχνης και «μεταμόρφωσαν» τη φυλακή σε ζωντανό πυρήνα καλλιτεχνικής έκφρασης.

Η Πινακοθήκη Πειραιά φιλοξένησε για πρώτη φορά την έκθεση των κρατουμένων το 2005. Την ίδια χρονιά παρουσίασε έργα των κρατουμένων εμπνευσμένα από την «Γκουέρνικα» του Πάμπλο Πικάσο.

Η οργάνωση της έκθεσης στοχεύει στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης ενάντια στις προκαταλήψεις που αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι και επιπλέον, στην μείωση του κοινωνικού στιγματισμού, της περιθωριοποίησης και της απομόνωσης μεγάλου αριθμού ατόμων μετά την αποφυλάκιση τους.

Ώρες λειτουργίας: 10:00 -13:00 και 18:00 – 21:00

Πληροφορίες: τηλ. 210-4101401-2

Τίποτε άλλο. Όποιος μπορεί να επισκεφτει την έκθεση ας το κάνει και δεν θα χάσει. Γιατί σε κάποια πράγματα υπάρχει και η άλλη όψη. Η άλλη πραγματικότητα, που μπορεί να μην "πουλάει" στην TV αλλά κερδίζει στον πραγματικό κόσμο. Οι άνθρωποι δεν ειναί καλοί όταν κατοικούν σε παλάτια και κακοί όταν είναι εγκλισμένοι στα (ο θεός να τα κάνει) σωφρονιστικα καταστήματα. Δεν έχουν επίπεδο και μορφωση (μόνο) όταν έχουν πάει σε οδεία και σε μπαλέτα. Η ευγένεια της ψυχής και οι πραγματικοί νικητές συνήθως αποφεύγουν τα φώτα και την πολυκοσμία. Τα φοβούνται αυτά γιατί ξέρουν ότι είναι ψεύτικα και παροδικά. Καλό σας και μας βράδυ.

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Οι Pink Floyd και οι Cure σας εύχονται Καλά Χριστούγεννα!!!

Τον Δεκέμβριο του 1975 οι Pink Floyd εμφανίστηκαν σε show του BBC και ανάμεσα στα κομμάτια που έπαιξαν ήταν και το Μerry Xmas Song!!! To κομμάτι που ερμήευσε ο Nick Mason δεν έχει ηχογραφηθέι ποτέ επίσημα και μπορεί κάποιος να το ακούσει μόνο στο bootleg 'Survivor'.

Οι επόμενοι που πέρασαν για ευχές είναι οι Cure. Οι θεατές στο Wembleyτον Δεκέμβριο του 1987 έπαθαν κατι όταν άκουσαν και είδαν τον Smith να απολαμβάνει τις στιγμές που τραγουδούσε το Μerry Christmas Everybody.



ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ!!!

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Κατεβάστε δωρεάν: Τα δύο άλμπουμ των Infidelity!!!

Στο γιουσουρούμ αποφασίσαμε να σας δίνουμε πληροφορίες για το πως και απο πού να κατεβάζετε δωρεάν και νόμιμα άλμπουμ της ελληνικής αγγλόφωνης σκηνής. Μιλάμε για άλμπουμ που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μας έχουν κερδίσει και που συνήθως οι ίδιοι οι καλλιτέχνες επιλέγουν να διανήμουν δωρεάν μέσω δικτύου. Η αρχή γίνεται με τους infidelity, για τους οποίους τα έχουμε πει αναλυτικά εδώ. (για το άλμπουμ τους in the city μας τα έγραψαν οι ίδιοι εδώ). Οι infidelity λοιπόν αποφάσισαν να δώσουν για λίγες ημέρες και τα δύο τους άλμπουμ για δωρεάν "κατέβασμα" μέσα από την σελίδα τους στο bandcamp.

Εδώ μπορείτε να ακούσετε και να κατεβάσετε ολόκληρο το Viewer From a Black Star(2005)


και εδώ μπορείτε να ακούσετε και να κατεβάσετε ολόκληρο το Ιn The city (2009)


Καλή σας ακρόαση. Έπονται και άλλα. so stay tuned!!!

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Το δρομολόγιο του περιβάλλοντος: Κυότο - Κοπεχγάγη - Κανκούν -Νότιος Αφρική!!!

Μετά και το περσινό ναυάγιο της Κοπεχγάγης ελάχιστοι είχαν μεγάλες προσδοκίες όσο αφορούσε στην τελική έκβαση της Συνδιάσκεψης του ΟΗΕ για τις κλιματικές αλλαγές στην Κανκούν του Μεξικού. Το Σάββατο όμως εγκρίθηκε από τους διαπραγματευτές το κείμενο της συμβιβαστικής συμφωνίας που προτάθηκε στη σύνοδο για τις κλιματικές αλλαγές. Τι απομένει τώρα?? Η οριστική του έγκριση από τους Υπουργούς Περιβάλλοντος και τους "ηγέτες" των χωρών που συμετείχαν και έγκριναν το σχέδιο. Τι "κέρδισε" το περιβάλλον από την Κανκούν??? Αν το δούμε με θετική προοπτική έγινε το πρώτο βήμα για την οριστική επίλυση του θέματος "της μετά Κυότο Εποχής". Κοιταζοντας και αναλύντάς το όμως με ψυχρά κριτήρια το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι δόθηκε μια ακόμη παράταση μέχρι το μεγάλο βήμα. Στα θετικά συγκαταλέγονται σίγουρα:
  • η δημιουργία ενός ετήσιου «πράσινου ταμείου» 100 δισ. δολαρίων έως το 2020 προκειμένου να κατευθύνει τα δισεκατομμύρια που απαιτούνται για την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών και της αποδάσωσης στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
  • η πρόοδος που υπήρξε στη σύσταση ενός μηχανισμού προστασίας των τροπικών δασών και των αυτοχθόνων πληθυσμών.
Φυσικά και έχουν πολλά να γίνουν και ο χρόνος ειναι περιορισμένος. Ένας χρόνος μέχρι την επόμενη σύσκεψη στην Νότιο Αφρική. Τα γκρίζα σημεία πολλά (π.χ ποιές θα είναι οι πηγές των πόρων του Ταμείου?). Η Ευρώπη θα πρέπει και οφείλει να είναι οδηγός στις εξελίξεις στον επόμενο χρόνο. Ας σταματήσει για λίγο η "αγαπητή" Μέρκελ να ασχολείται με τα spreads των χωρών της Μεσογείου (αντε να μας αφήσει στην υσηχία μας) και να δει τι θα κάνει η χώρα της και η Ε.Ε (τις τύχες της οποίας δυστυχώς δείχνει να κρατά στα χέρια της μεσω των οικονομικών πιέσεων) με το θέμα "Προστασία Περιββάλοντος". Γιατί καλή η ευημερία αλλά η αειφορία (που τόσο μελάνι και φαιά ουσία έχουν χαλάσει οι Ευρωπαϊοι ηγέτες -τρομάρα μας-) είναι "λίγο πιο σοβαρό" θέμα!!! Όσο για την χώρα μας?? Ανεξαρτήτως των εξελίξεων σε Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο επίπεδο η προστασία του Περιβάλλοντος και η (προσοχή η ΟΡΘΗ) αξιοποίηση των φυσικών πόρων της θα αποτελέσει μεγάλο βήμα προς την έξοδο από τις όποιες (οικονομικές και μη) Σκύλες και όποιες Χάρυβδες!!! Αντε γιατί η αναφορά στα "κρυφά" πετρέλαια κλπ έχει αρχίσει να κουράζει και να εκθέτει πολλούς από τους ανθρώπους που συντηρούν το θέμα (και δεν αναφερόμαστε σε δημοσιογράφους)!!!

Διαβάστε επίσης:
Το ναυάγιο της Κοπεγχάγης - Kathimerini
Εγκρίθηκε η συμβιβαστική συμφωνία για το κλίμα - Pathfinder
Οικολόγοι Πράσινοι - ΚΑΝΚΟΥΝ: ΔΕ ΣΩΘΗΚΕ ΤΟ ΚΛΙΜΑ, ΑΠΟΦΕΥΧΘΗΚΕ ΟΜΩΣ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ
Εγκρίθηκε η συμβιβαστική συμφωνία για το κλίμα - GreenPeace

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

06 Δεκέμβρη 2010: Δύο χρόνια μετά...

Το άρθρο αυτό το Μ. Χατζιδακι, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Το Τέταρτο”, με αφορμή τα επεισόδια που έγιναν το Μάιο του 1986. Και όμως παραμένει επικαιρο και δείχνει να γράφτηκε τον Δεκέμβρη του 2008. Αφιερωμένο στους απόντες "πνευματικούς" Έλληνες !!

"...Μια μωβ σκιά Μαΐου ξάπλωσε στον τόπο. Οσα συνέβησαν στα Εξάρχεια και στη Νομική Σχολή. Και στην οδό Σκουφά και Σόλωνος, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους ενόχλησαν τους Ελληνες πολίτες και αγανάκτησαν τον Τύπο ολόκληρο. Γιατί δεν τους εξολοθρεύουν και δεν τους σπάνε το κεφάλι. Γιατί δεν ρίχνουν δακρυγόνα. Και η Σύγκλητος και οι φοιτητές όλων των παρατάξεων, όλοι αγανακτισμένοι με τα τριάντα-εκατό παιδιά που δεν το βάζουν κάτω, δεν εννοούνε να παραδεχτούν πως η όποια ελευθερία ανήκει μόνο στους αστυνομικούς και τους ηλικιωμένους. Που δεν μπορούν να αντιληφθούν γιατί καταδιώκονται αδιάκοπα, προπηλακίζονται ατελείωτα και συνεχώς υποχρεούνται να δέχονται εξευτελισμούς. Κι ο προπηλακισμός αρχίζει από τον δάσκαλο, τον επιστάτη του σχολείου, από τον οδηγό και τον εισπράκτορα του λεωφορείου, απ' τον καθηγητή και τον δημόσιο λειτουργό ώς τον δημόσιο υπάλληλο, από τους αξιωματικούς κι εκπαιδευτές στο κέντρο κατατάξεως ώς τον τυχαίο μοτοσικλετιστή της τροχαίας που θα του ζητήσει άδειες, ταυτότητες και πιστοποιητικά. Ως τον γιατρό του νοσοκομείου που θα τον πάνε σηκωτό, ύστερα από τη γροθιά του οργάνου της τάξεως. Και το γνωρίζουμε πολύ καλά.

Εξύβριση αρχής - έτσι ονομάζεται η απαίτηση εξηγήσεων. Χειροδικία κατά της αρχής - έτσι είθισται να αποκαλείται η ενστικτώδης κίνηση του αμυνόμενου νέου. Και η ιστορία δεν έχει τέλος. Η ανωνυμία και η εισαγγελική αρχή θα του προσφέρει ή μια τραυματική αγανάκτηση ισόβια ή τον επιζητούμενο από την πολιτεία ευνουχισμό του. Αυτή είναι μια καθημερινή πραγματικότητα και, δυστυχώς, γνησίως ελληνική τα πρόσφατα και τελευταία σαράντα χρόνια - όσα είχα δηλαδή την ευτυχία να ζήσω σαν επώνυμος πολίτης εις τούτον τον ένδοξον κατά τα άλλα τόπον μας.

Μια μωβ σκιά Μαΐου σκέπασε την Αθήνα. Κι όμως δεν βρέθηκε ένας δημοσιογράφος, μια εφημερίδα ν' αγανακτήσει και να διαμαρτυρηθεί, να καταγγείλει την αλήθεια για αυτό το τρίγωνο του αίσχους. Σκουφά, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους. Κι άρχισε μια σκόπιμη, ύποπτη κι έντεχνη σύγχυση τριών ασχέτων μεταξύ των περιπτώσεων. Οι νεαροί των Εξαρχείων να παρουσιάζονται ίδιοι με τους αλήτες των γηπέδων, τους επονομαζόμενους χούλιγκανς, και επιπλέον να καλλιεργείται η εντύπωση στην κοινή γνώμη, με στήλες ολόκληρες των θλιβερών εφημερίδων μας, ότι οι νέοι αυτοί, οι αναρχικοί, είναι οι βομβιστές και ίσως οι πιθανοί δράστες των δολοφονιών ή εμπρησμών. Και φυσικά, όταν με το καλό τελειώσει η δίωξη των εκατό, σαράντα ή είκοσι παιδιών και η όλη επιχείρηση στεφθεί με «επιτυχία», να πάρει τις διαστάσεις ενός πραγματικού θριάμβου... κατά του εγκλήματος. Την ίδια ώρα που δολοφονούνται εκδότες και οι δολοφόνοι δεν ανευρίσκονται. Δολοφονούνται πολίτες και οι δολοφόνοι δεν αποκαλύπτονται. Πεθαίνουν νέοι από ξυλοδαρμούς και οι δράστες κυκλοφορούν ανενόχλητοι και, τέλος, δεν... ανακαλύπτονται.

Την ίδια ώρα η πολιτεία αγανακτεί διότι υπάρχουν μερικά ζωντανά της κύτταρα που αντιδρούν άτεχνα, ανοργάνωτα, ίσως μ' αφέλεια, σ' όλην αυτή την οργανωμένη κρατική ασχήμια, αντί να βλογάμε τον Θεό που βρίσκονται ακόμη μερικοί που δεν συνήθισαν στην «παρουσία του τέρατος». (...) Κορίτσια κι αγόρια με γυαλιά, έτσι καθώς κοιτάτε με απορία κι αγανάκτηση για ό,τι συμβαίνει γύρω σας, είμαι μαζί σας. Και σας αγαπώ».